wormen

Wormen... Hoe stel je je deze dieren voor? Lange slijmerige wezens zonder ogen, gevuld met rood bloed, met wie het alleen goed is om te gaan vissen? Gelukkig gaat het spel niet over hen. De wormen uit Team 17 hebben vrijwel niets te maken met echte prototypes. Ze zijn grappig, inventief en heel, heel gevaarlijk (de laatste die je leest in de stijl van "Dirty Harry").

Om een onbekende reden besloten deze kruimels zich op te splitsen in teams van vier vier ... rvyaka en hun leven te wijden aan de vernietiging van alle andere teams. In de meeste militaristische spellen verdedigen de helden hun recht op een plek in de zon, waarbij ze rivieren van bloed vergieten en bergen verminkte lichamen achterlaten. In Worms lijkt het geweld erg voorwaardelijk. Een directe bazooka-hit kan hier alleen maar een glimlach veroorzaken (ook al is het een beetje bloeddorstig). Tegelijkertijd is Worms erg origineel en is de gameplay zodanig dat het niet loslaat.

Worms is feitelijk de erfgenaam van games als Tank Wars en Scorched Earth. Je kiest nog steeds het type granaten, de vuurhoek en de kracht van het schot op het ruige terrein. Maar je spelers kunnen een verscheidenheid aan wapens (van een jachtgeweer tot doelzoekende raketten) en vechtsporttechnieken meesterlijk beheersen en zelfs genieten van de steun van de geallieerde luchtvaart. Bovendien hebben de wormen zoveel ‘vreedzame’ vaardigheden dat de lemmingen zelf (Lemmings-spel) jaloers op hen zullen zijn! Ze kunnen de grond graven (wie zou eraan twijfelen), barrières opwerpen, van de klif springen, een touw aan de staart binden (?), En zelfs naar het andere uiteinde van de kaart teleporteren.

Elke game (wedstrijd) wordt gespeeld totdat één team in verschillende rondes wint (bijna alle parameters zijn aangepast). Voor elke ronde genereren willekeurige letters, letters en cijfers ingewikkelde kaarten (dezelfde - u kunt uw favoriete combinaties opschrijven). Bodem - water (zuur, lava, siroop, afval). Eenmaal daar sterft de worm (zonder haak en vislijnwormen - onbelangrijke zwemmers). Rechts en links - absoluut niets, alles erin opslokken. Jouw taak is om alle tegenstanders uit de weg te ruimen door hun levenspunten (hitpoints) op nul te zetten of ze in het water/achter het scherm te gooien. Wormen met 0 hitpoints vernietigen zichzelf (waardoor schade wordt toegebracht aan al hun buren). Bij elke beweging van het team heeft een van zijn wormen (op zijn beurt) het recht om te bewegen en iets te doen. Daarna gaat het parcours van het ene team naar het andere. Een dergelijk systeem biedt interessante voordelen in een situatie waarin er slechts één vechter in het team overblijft. Het lijkt erop dat een verloren ronde al kan worden gered door een vaker voorkomende aanvalsbeurt.

Alle elementen van het reliëf (grond, bomen, snoep, galg) zijn onoverkomelijke obstakels. En als je op een snoepstokje met een schaal blaast, zal de verraderlijke zoetheid niet vallen op degenen die eronder staan, en zal het in de lucht blijven hangen. Maar maak je geen zorgen, zonder dit zijn er genoeg verrassingen in het spel: mijnen (inclusief valse) liggen overal verspreid, bovenop laat iemand containers met medicijnen vallen, superwapens (zoals een schaap gevuld met dynamiet) of een mijnval (vulling een bananenbom aan deze joker-achterkant ... zaadontvangers)

Tegelijkertijd kunnen er in het spel maximaal vier teams zijn, die elk kunnen worden bestuurd door een persoon of door een AI van een bepaald vaardigheidsniveau. Dienovereenkomstig kun je alle AI-teams plaatsen en de spectaculaire computer-‘showdowns’ volgen of drie vrienden bij je thuis uitnodigen en voor eens en voor altijd beslissen wie de beste is! De laatste optie heeft de meeste voorkeur. In de verre jaren negentig had elk van mijn vrienden op mijn computer zijn eigen team van wormen met unieke namen en andere instellingen (stemmen, grafstenen). Hot Seat-toernooien (multiplayer met één computer) in Worms waren het leukste tijdverdrijf. Als meerdere mensen spelen, verschijnen er elementen van diplomatie. De gevechten op de monitor kunnen hun grenzen overschrijden, wanneer een van de deelnemers de ander aanvalt met een hartverscheurende kreet van het type: "We hebben deze beurt afgesproken om niet-agressief te zijn!". En het antwoord is: “Hoe kon ik weten dat de granaat, nadat hij van de muur was afgeketst, met een explosiegolf een mijn op de jouwe zou gooien? Dit reptiel heeft trouwens mijn water meegenomen! ”. Maar zelfs het spelen van Worms is leuk. Velen beschouwen de hot-seat in Worms als een onovertroffen spel voor een groot bedrijf. Een komische situatie kan eindeloos praten. Maar wat is het punt? Misschien is het beter om het zelf te proberen?