De ruimterace van Buzz Aldrin

Buzz Aldrin's Race Into Space is een meedogenloze simulator van de CEO van het ruimteprogramma uit de Koude Oorlog. Gebaseerd op het bordspel!

Buiten in 1957. De ruimtevaartprogramma's van de VS en de USSR zijn al gelanceerd, en de hoofden van de respectieve instellingen hebben met man en macht hun gedachten verdraaid - hoe konden ze de verdomde overzeese concurrenten te slim af zijn?

De game stelt ons in staat om in alle wildernis van het ontwerpen, organiseren en uitvoeren van ruimteactiviteiten te duiken, de historische reeks opnieuw te creëren ... of misschien te breken. Misschien sterft Gagarin tijdens trainingen en wordt iemand anders kosmonaut nummer één? Misschien zullen de Amerikanen toch de eersten zijn die hun onbemande ruimtevaartuig in een baan om de aarde brengen? Of krijgt Tereshkova de kans om op de maan te lopen?

De game bevat ook de mogelijkheid om verder te gaan dan historische gebeurtenissen - op voorwaarde dat uw bedrijf soepel verloopt en de ontwikkeling snel groeit, lukt het u misschien zelfs om het onder de knie te krijgen en mensen op Mars te laten landen! Of lanceer een kunstmatige satelliet van Jupiter!

Al dit manilovisme wordt ondersteund door een nogal wrede realiteit. Een ketting is zo sterk als de zwakste schakel, en er zijn veel schakels in raketactiviteit - een lanceervoertuig, vracht, brandstof, bemanning (als het hierop aankomt), en zelfs verder ... En dit alles heeft geld nodig - om salarissen te verstrekken aan bouwers, wetenschappers en in het algemeen, om verbruiksgoederen en reparaties van storingen te betalen, om steekpenningen en boetes te betalen ...

De gameplay zelf gaat stap voor stap, met een stap van zes maanden in realtime. Elke zes maanden herzien we onze plannen voor de komende zes maanden - soms krijgen we inlichtingengegevens van het overeenkomstige land, soms uit persberichten die stappen scheiden, leren we bijvoorbeeld dat zojuist verschillende grote wetenschappers met succes uit de USSR zijn gevlucht naar het rottende Westen, en daarom zal de USSR op deze koers van ontwikkeling verslechteren, terwijl de Amerikanen integendeel zullen intensiveren. Enzovoort.

Het basisschema is uiterst eenvoudig: om raketten te lanceren, heb je hun elementen nodig. Motor, romp, lading, booster stages. Elk element wordt beperkt door drie of vier parameters - betrouwbaarheid (verhoogd door wetenschappelijke ontwikkelingen), kosten, gewicht, draagvermogen (of een andere maatstaf voor functioneel nut - bijvoorbeeld de veiligheid van de bemanning in de landingscapsule). Zet alles bij elkaar op het lanceerplatform - we beginnen het spel met één, maar we kunnen indien nodig meer aanpassen - en daar gaan we. We worden overgeplaatst naar de MCC, waar een zorgvuldig geselecteerde journaaluitsnede ons het resultaat van de lancering zal laten zien - de start was bijvoorbeeld succesvol, de eerste fase werkte prima, maar de tweede kwam niet op tijd los, de hoogte werd niet gewonnen , en de raket stortte neer in de zee, MAAR de bemanning slaagde erin te worden gered. Of mislukt, zoals het toeval wil.

Met dit alles moet rekening worden gehouden, en geleidelijk zal de muur van het Kremlin (of de begraafplaats van Arlington) worden overwoekerd met tabletten met de namen van de helden die vielen in de naam van hun vaderland.

De Amerikaanse astronaut Buzz Aldrin trad hier op als adviseur - nou ja, een promotor, die aan het spel had gewerkt als een "gezicht" in de meest letterlijke zin - zijn foto sierde de omslag van de floppy-versie van het spel.

De interface voor elke kant is anders - hoewel de basiselementen vergelijkbaar zijn - plus verschillende speelstijlen. Toch is de commando-administratieve economie niet hetzelfde als het kapitalisme, en het heeft geen zin om shuttles te vergelijken met onze afdalingsvoertuigen. Fans van het verdraaien van de instellingen zullen blij zijn te weten dat het mogelijk is om zowel in de voorwaardelijke modus als in de historisch correcte modus te spelen (waarbij sommige evenementen niet-willekeurig zijn en sommige lanceringen verplicht zijn). Er is ook een Hot Seat-modus, met alle geneugten van het piepen van je hersenen tegen een levend persoon.

Je kunt uren praten over spelmechanica - maar over het algemeen is het voldoende om te zeggen dat de in-game help (toegankelijk met de rechtermuisknop) de vragen die opkomen relatief volledig beantwoordt.

Overzicht? Dit is een zeer sterke, maar oncontroleerbaar moeilijke managementsimulator. Ja, ruimte en zo, maar in feite - bestuurlijk. Manoeuvreren tussen succesafhankelijke staatsbegrotingssubsidies en stijgende kosten naarmate de technologische vooruitgang groeit, tussen frequentere lanceringen en betrouwbaardere raketten - dit alles voegt interesse toe aan het spel vanwege elementen van onvoorspelbaarheid en dus complexiteit. Het spel is duidelijk niet voor de ongeduldigen.

Als u geïnteresseerd bent in geavanceerde beheertaken of het onderwerp ruimteverkenning zelf, bent u hier welkom.